Κείμενο: Γιώργος Ντάρας

  Παρασκευή 8/11/2013 πρωί, χρονιάρα μέρα για το νησί μας, η 101η επέτειος της απελευθέρωσής μας, συνάντησα τους Alessio και Μάριο στο λιμάνι, με ανάκατα συναισθήματα ανυπομονησίας, προσμονής και περιέργειας για το τι θα ακολουθήσει. Μετά από έναν σύντομο καφέ στην σημαιοστολισμένη προκυμαία, πήραμε τον δρόμο με το αυτοκίνητο, παρέα με τον Αντώνη Καπνουλά, για το πρώτο scouting των μονοπατιών. Το πρώτο σοκ δεν άργησε να έρθει, συνειδητοποιώντας πόσα πράγματα βρίσκονται μπροστά στα μάτια μας και απλά δεν τα βλέπουμε, ακόμα σε πασίγνωστες και χιλιοπερασμένες διαδρομές, Γραμμές, πατήματα, περάσματα, ανακαλύπτονται από τα έμπειρα μάτια των εκπαιδευτών.
  Οι επόμενες δύο μέρες κύλησαν όπως λέει και ο Alessio "σαν νερό", με δεκάδες ανεβοκατεβάσματα γνωστών κατά τα άλλα κομματιών, στα οποία εγώ προσωπικά κατάλαβα αρχικά ότι το ποδήλατο είναι πολλά παραπάνω από το απλοϊκό "κάνω πετάλι στον ανήφορο και πάω όπως να είναι στον κατήφορο". Οι εκπαιδευτές με τέλεια συνεργασία μεταξύ τους, δείχνουν τις διαφορετικές τεχνικές και διορθώνουν έναν-έναν τους μαθητές. Δυσκολίες, αναποδιές και απρόοπτα δεν έλειψαν, αλλά η τελική γεύση που έμεινε σε όλους μας μόνο θετική είναι, αποκομίζοντας πολλές-πολλές γνώσεις. Μακάρι σύντομα να δοθεί ξανά η ευκαιρία στα παιδιά να μας περάσουν τις ατελείωτες γνώσεις τους. Τέλος πρέπει να πω ένα ευχαριστώ στον Αντώνη, για τον χρόνο του, την ενέργεια και τις ιδέες για την πραγματοποίηση αυτών το μαθημάτων.

Φωτογραφίες από το Γιώργο Ντάρα

 {gallery}stories/polimesa/769{/gallery}

Φωτογραφικό υλικό από την δεύτερη μέρα των μαθημάτων που παρακολούθησαν οι ορεινοί ποδηλάτες της Λέσβου.

 {gallery}stories/polimesa/770{/gallery}

Η δεύτερη μέρα του ταξιδιού ήταν γεμάτη ποδήλατο! Το πρωί πήραμε τα νούμερα μας από την γραμματεία και αμέσως ξεκινήσαμε για το βουνό. Καταβάσεις μέχρι τις 4:00 το απόγεμα όπου και ξεκίνησε το prolog. Μετά φαγοπότι για recovery!!!!

No music version για να ακούγονται οι ατάκες...

Δεύτερη μέρα αναγνωριστικής βόλτας και είπαμε στην ανηφόρα να πάμε λίγο πιο "χαλαρά" για να μας βγει άνετα όλη η διαδρομή του αγώνα. Στην κατηφόρα βέβαια δεν ίσχυε κάτι τέτοιο. Αφήσαμε λίγο τα φρένα και αφέθηκα στη ροή των μονοπατιών και κάπου εδώ είναι που συνειδητοποιείς ότι χτες έκανες λάθος... τα μονοπάτια δεν είναι ωραία, είναι φοβερά!!! Η κούραση ήταν λίγο πιο έντονη αλλά η χαρά μας πολύ μεγαλύτερη. Γνώριμα πρόσωπα, το team του "Action Bike" από τη Θεσσαλονίκη, άρχισαν σιγά σιγά να εμφανίζονται και να μας φέρνουν περσινές μνήμες και όλοι μαζί πάλι βούρ στην ανηφόρα! Τέλος της βόλτας και από ψηλά με τον φίλο Χρήστο προσπαθούμε να δούμε που θα φάμε για μεσημέρι!!! Αυτά για σήμερα από Ξάνθη.

Κείμενο: Παναγιώτης Γιαννούλης