Μυτιλήνη 2050

Μυτιλήνη 26/7/2050
Παράλληλοι Ποδηλατόδρομοι
Μετά την τέλεια ανακαίνιση του άνω οδοστρώματος του ποδηλατόδρομου στα Τσαμάκια στις αρχές του 2050 με τις πλέον ειδικές αντιολισθητικές επιστρώσεις, ήταν επιτακτική η ανάγκη μιας νέας διαδρομής και για τους πιο... απαιτητικούς αναβάτες.
Παράλληλα με τον άριστης ποιότητας, με τέλεια κι ασφαλή επιφάνεια ποδηλατόδρομο στα Τσαμάκια, που σχεδιάστηκε για να είναι βατός από όλα τα ποδήλατα, ανάγκη ήταν η δημιουργία και μιας διαδρομής λίγο πιο... χωμάτινης. Έτσι μελετήθηκε από τον Πο.συ.Λε. μια ποδηλατική χωμάτινη διαδρομή μέσα στα Τσαμάκια, σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε σε χρόνο ρεκόρ.
Η παγκοσμίως 1η αστική ποδηλατική διαδρομή ΜΤΒ είναι παράλληλη με τον ήδη υπάρχον ποδηλατόδρομο, μερικά μέτρα δίπλα, μέσα στο αλσύλλιο Τσαμάκια κι αγκαλιάζει περιμετρικά τα τείχη του κάστρου. Είναι μια υπέροχη, πανέμορφη, απαιτητική διαδρομή με εκπληκτική θέα από ψηλά, κυριολεκτικά μέσα στην πόλη κι αποκλειστικά σχεδιασμένη από τους έμπειρους trail-builders του Πο.Συ.Λε. Θες ομαλή ροή στον ποδηλατόδρομο - αεροδρόμιο (του 2021); Πας από κάτω! Θες κάτι πιο δύσκολο, κάτι πιο απαιτητικό με τις δυσκολίες του και φυσικά εμπόδια; Πας από πάνω...
Διπλός Ποδηλατόδρομος με επιλογές! Τι καλύτερο;

Μυτιλήνη 3/5/2050

Αν πεις σήμερα στα παιδιά του 2050 ότι παλιά οι δρόμοι ήταν το βασίλειο του αυτοκινήτου, μάλλον θα γελάσουν. Κι όμως, πριν μερικές δεκαετίες ήταν αδύνατον να κυκλοφορήσεις άφοβα με ποδήλατο στο δρόμο.

Σήμερα στους ίδιους δρόμους τα αυτοκίνητα είναι οι φιλοξενούμενοι.
Δρόμοι αποκλειστικά και μόνο για ποδήλατα που όμως σέβονται τα τετράτροχα και δεν φέρονται στους αυτοκινητιστές με τον ίδιο τρόπο που αυτοί φέρονταν 30 χρόνια πριν. Δρόμοι όπου κυκλοφορούν άπειρα ποδήλατα χωρίς όμως να αποκλείονται τα ελάχιστα αυτοκίνητα που είναι ευπρόσδεκτα μια και εισέρχονται με απόλυτη ασφάλεια. Σ’ αυτούς τους ονειρικούς δρόμους υπάρχει αυτό που ζητούσαμε τόσα χρόνια... αλληλοσεβασμός.

Μυτιλήνη 14/12/2050
Πράσινοι Ποδηλατόδρομοι
Η Μυτιλήνη ψηφίστηκε για το 2050 ως η πόλη με τους πιο πράσινους ποδηλατόδρομους.
Κι όχι άδικα μια και η τακτική του Δήμου τις τελευταίες δεκαετίες έχει διαχωριστεί ριζικά από τις τακτικές του παρελθόντος. Έως το 2020 αρκούσε το παράπονο ενός δημότη οτι γεμίζει η αυλή του φύλλα για να κοπούν δέντρα δεκαετιών. Το ένα δέντρο μετά το άλλο κόβονταν, για τον ένα ή τον άλλο λόγο, με συνοπτικές διαδικασίες και χωρίς ίχνος διαφάνειας. Ο Δήμος θεωρούσε πολιτισμό να παραδώσει στους δημότες μια πόλη χωρίς δέντρα, μια πόλη φουλ στο τσιμέντο και στα αυτοκίνητα.
Τα δέντρα προσφέρουν σκιά, προλαμβάνουν τη διάβρωση του εδάφους, δίνουν οξυγόνο, βοηθούν στη διατήρηση της βιοποικιλότητας, συμβάλλουν στη μείωση της κλιματικής αλλαγής, ηρεμούν την ψυχή, απορροφούν το διοξείδιο του άνθρακα, δημιουργούν δροσιά, μειώνουν τους ανέμους, επιδρούν θετικά στον περιορισμό της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, περιορίζουν την ηχητική ρύπανση, ομορφαίνουν τη γειτονιά και ολόκληρη την πόλη. Δυστυχώς οι προηγούμενοι δήμαρχοι αντάλλαζαν όλα τα παραπάνω με ψήφους...