Δεν αλλάζουμε κράνος μόνο όταν καταστραφεί.
Αλλάζουμε και στις παρακάτω περιπτώσεις:
1) Μετά από μία πτώση, χτύπημα ή μικροατύχημα, άσχετα αν μας φαίνεται τέλειο.
2) Μετά από 3-4 χρόνια. Τα πλαστικά (και τα carbon - λιγότερο), χάνουν την αντοχή τους με τα χρόνια.....
3) Διαβάστε το πλήρες άρθρο ΕΔΩ !
Το κράνος είναι απαραίτητο για όλες τις βόλτες μας. Σωστό νούμερο, πάντα κουμπωμένο και σφιγμένο σωστά.
Στο βουνό θα χρειαστούμε ένα κράνος με μεγάλους αεραγωγούς. Σε αστικό περιβάλλον που μπορεί να κινηθούμε με μεγαλύτερες ταχύτητες, οι αεραγωγοί γίνονται μικρότεροι για βελτίωση της αεροδυναμικής. Στις κούρσες που ο σημαντικότερος παράγοντας είναι η αεροδυναμική, οι αεραγωγοί μικραίνουν ακόμα περισσότερο, ενώ αφαιρείται και το γείσο λόγω της διαφορετικής θέσης του σώματος. Τέλος στο Downhill που αυξάνεται η επικυνδυνότητα, τα κράνη γίνονται full face.
Χθες άκουσα για άλλη μια φορά την φράση " Στην ζωή πέφτουμε για να μάθουμε να σηκωνόμαστε". Πέραν της θετικής σκέψης που άφηνε σαν επίγευση το ρητό, στο μικρό μου μυαλό τα πεσίματα φάνταζαν τρομερά. Και όλο έλεγα ότι πρέπει να είναι όσο το δυνατόν λιγότερα.
Χθες λοιπόν την συγκεκριμένη ρήση την συνδύασα με το ποδήλατο. Θυμήθηκα ότι όταν μάθαινα ποδήλατο τα γόνατά μου ήταν συνέχεια ματωμένα, οι αγκώνες μου το ίδιο και κάποιες φορές τσιρότα στόλιζαν το μέτωπό μου. Βλέπετε το πρώτο μου ποδήλατο είχε κόντρα φρένα κι οι τούμπες ήταν ανεπανάληπτες. Κατέκτησα λοιπόν όπως και όλοι μας νομίζω την τέχνη της ισορροπίας με πεσίματα.
Φτάνω στο σήμερα κι αναρωτιέμαι, όλοι οι φίλοι μου που κάνουν ποδήλατο, πολλά ή όχι χρόνια, πόσες φορές έχουν πέσει; Θες από χαζομάρα, από λάθος εκτίμηση, από εγωισμό, από κακή συντήρηση του ποδηλάτου ή ακόμα κι από ενθουσιασμό. Σκέφτομαι μετά τις αντίστοιχες φορές που σηκώθηκαν και φαντάζομαι τα συναισθήματα που ο καθένας διαχειρίστηκε.
Απο όσο γνωρίζω κάποιοι τα παράτησαν. Οι περισσότεροι όμως ανέβηκαν ξανά στο ποδήλατο και συνέχισαν, έγιναν πιο δυνατοί, πιο έμπειροι, πιο επίμονοι, τεχνικά αρτιότεροι, έμαθαν να ξεπερνούν τον εαυτό τους.
Τον τελευταίο καιρό στην Ελλάδα τα πεσίματα για τον κάθε έναν από εμάς πολλά. ΠΑΙΔΙΑ ΜΗΝ ΜΑΣΑΤΕ. Ανεβείτε ξανά στη σέλα και πάμε γι άλλα........
Το ποδήλατο καθημερινά μας δίνει μαθήματα ζωής, κι όλοι εμείς έχουμε μάθει όχι μόνο να σηκωνόμαστε αλλά να το κάνουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο!
Μαμά Ιουλία.
Ακούω πολλούς φίλους να λένε ότι πάνε κόντρα στο μονόδρομο για ασφάλεια! Ότι όπως ο πεζός, βλέπεις τα αυτοκίνητα και προλαβαίνεις να αντιδράσεις.
Να τονίσουμε το εξής: Πρώτον απαγορεύεται από το νόμο. Δεύτερον, το ποδήλατο δεν είναι πεζός και οφείλει να τηρεί τους ίδιους νόμους με όλα τα τροχοφόρα. Και τρίτον στο μονόδρομο ο χρόνος αντίδρασης μειώνεται στο μισό μια και τα οχήματα έρχονται το ένα προς το άλλο. Οι οδηγοί αυτοκινήτων δεν περιμένουν ποτέ κάποιος να ανεβαίνει ανάποδα το μονόδρομο και συχνά ξαφνιάζονται μειώνοντας ακόμα περισσότερο την πιθανότητα αποφυγής ατυχήματος. Τέλος αν συμβεί οτιδήποτε, δεν θα σας καλύπτει και ο ΚΟΚ!
Μερικοί ιδρώνουν πολύ, μερικοί περισσότερο. Ο ιδρώτας στο πρόσωπο και ακόμα περισσότερο στα μάτια είναι μεγάλο πρόβλημα.
Πρόβλημα για την ψυχολογία, την άνεση, αλλά και την ασφάλεια.
Κατ' αρχήν να τονίσουμε ότι το κράνος σας βοηθάει να μη ζεσταίνεται το κεφάλι από τον ήλιο, να αερίζεται και να "κρατάει" τον ιδρώτα. Αν πάλι παρ' όλα αυτά σας ενοχλεί, υπάρχουν λύσεις.
Α) Βάλτε ένα καπελάκι κούρσας κάτω από το κράνος.
Β) Μια αντιιδρωτική κορδέλα τένις θα σταματήσει τον ιδρώτα.
Γ) Τέλος κόψτε ένα κομμάτι wettex κουζίνας και προσαρμόστε στο εμπρός μέρος του κράνους, στο μέτωπο. Θα απορροφήσει όλο τον ιδρώτα και δεν θα τσούζουν τα μάτια.
Ακούγονται τριγμοί από το ποδήλατο σας;
Μερικές φορές ενοχλούμαστε ακόμα και από τον παραμικρό θόρυβο, που μας αποσπά την προσοχή την ώρα της ''υπερπροσπάθειας''. Μας αποσυντονίζει και πολλές φορές μας κάνει ασυνείδητα να μειώνουμε την πίεση φοβούμενοι ότι πιθανώς επιδεινώνουμε μια βλάβη. Η λύση είναι απλή. διαβάστε το πλήρες άρθρο ΕΔΩ
Απαραίτητα πρώτα απ' όλα για προστασία από κλαδάκια, σκόνη, πέτρες και κρύο. Διαλέξτε γυαλιά που να καλύπτουν όσο μεγαλύτερη επιφάνεια επιτρέπει η αισθητική σας και με δυνατότητα εναλλαγής των φακών. Σκούροι για τις ηλιόλουστες μέρες, διάφανοι για τις απογευματινές - νυχτερινές και κίτρινους ή πορτοκαλί για τις συννεφιασμένες. Καλό είναι οι φακοί να είναι μεμονωμένοι και όχι ένα κομμάτι μια και έτσι θα μεταφέρετε τους ανταλλακτικούς ευκολότερα και με μεγαλύτερη ασφάλεια στο σακίδιο σας. Το να μπει μυγάκι στο μάτι σας στο μονοπάτι δεν έχει καθόλου πλάκα. Οι οπτικοί επιμένουν ότι τα γυαλιά ηλίου πρέπει να αλλάζουν το πολύ κάθε 2 χρόνια.
