Μυτιλήνη 2050

Μυτιλήνη 5/7/2050

Ποδηλατική Αστυνομία.

Ένα ιδιαίτερο αστυνομικό τμήμα δημιουργήθηκε στη Μυτιλήνη. Αστυνομία αποκλειστικά και μόνο για το ποδήλατο. Το τμήμα αυτό έγινε για να βοηθήσει τους ανθρώπους που επιλέγουν το ποδήλατο για τη μετακίνησή τους, στη ζούγκλα της ασφάλτου.
Έργο της ποδηλατικής αστυνομίας είναι να διατηρεί τους ποδηλατόδρομους ανοιχτούς από παρκαρισμένα αυτοκίνητα, να υπερασπίζει τα δικαιώματα του πιο αδύναμου της ασφάλτου, να ελέγχει τη σήμανση και τη φθορά των διαγραμμίσεων.
Η αστυνομία θα κάνει ελέγχους, συστάσεις αλλά θα επιβάλει και πρόστιμο στα αυτοκίνητα που δε σέβονται το νόμο του 1,5 μέτρου ή η οδήγησή τους κρίνεται επιθετική από τα όργανα.
Η Μυτιλήνη αγαπά το ποδήλατο, κάνει τα πάντα γι’ αυτό και η ποδηλατική αστυνομία ήρθε για να υποστηρίξει αυτή την προσπάθεια.

Εκκίνηση για την αγωνιστική ποδηλασία στη Λέσβο το 2021.
Την Πέμπτη 17 Ιουνίου 2021 και ώρα 20:00 το Lesvos Ride διοργανώνει εκδήλωση για την έναρξη του ποδηλατικού πρωταθλήματος του 2021 στο ξενοδοχείο ΑΡΙΑΔΝΗ (Ariadnes Holiday Accommodation) στη Γέρα.
Εκεί θα βραβευθούν οι καλύτεροι των κατηγοριών του 2020 και θα ανακοινωθεί το νέο ποδηλατικό αγωνιστικό πρόγραμμα του 2021 για τη Λέσβο.
Όλοι οι φίλοι του ποδηλάτου είστε καλεσμένοι στο ξενοδοχείο ΑΡΙΑΔΝΗ που μας υπόσχεται μια αξέχαστη βραδιά, με θέα τον κόλπο της Γέρας για να γιορτάσουμε, να θυμηθούμε και να χειροκροτήσουμε τους πρώτους κάθε κατηγορίας, αλλά και να ενημερωθούμε για τους νέους αγώνες ποδηλασίας του 2021 πότε και που θα γίνουν στο νησί.

Μυτιλήνη 15/3/2050

Ο Πο.Συ.Λε. γνωρίζει το σημαντικό ρόλο που διαδραματίζουν τα βιβλία στην προώθηση της αγάπης για τη μάθηση και την παιδεία, την ελεύθερη σκέψη και έκφραση, τη διαμόρφωση της προσωπικής γνώμης και την ελευθερία του λόγου. Για να εξαπλωθεί η θετική επίδρασή τους στη Μυτιλήνη, δημιούργησε πριν 30 χρόνια την 1η Ποδηλατική Βιβλιοθήκη. Σήμερα το 2050, μια μοντέρνα εκδοχή της, έρχεται να αναζωπυρώσει το ενδιαφέρον μας για το βιβλίο. Μια βιβλιοθήκη πάνω σε ποδήλατο, που κάνει βόλτες στους ποδηλατόδρομους της Μυτιλήνης και προσφέρει δωρεάν βιβλία.

Κάθε μέρα, μέλη του Πο.Συ.Λε. κι αθλητές της ομάδας ποδηλατούν στην προκυμαία, σε πλατείες και πάρκα, προσφέροντας δωρεάν βιβλία σε ανθρώπους που μπορούν να πάρουν όποιο βιβλίο θέλουν από τα 100 περίπου που μεταφέρονται καθημερινά, αλλά και να δωρίσουν τα δικά τους διαβασμένα προκειμένου κι αυτά, να διαβαστούν από άλλους.

Μυτιλήνη 22/2/2050

Αλήθεια τι είναι αυτό που συνηγορεί αρνητικά στο να κάνεις όλες τις μετακινήσεις σου με ποδήλατο;

Μήπως ο φόβος της βλάβης;
Για ακόμα μια φορά ο Ποδηλατικός Σύλλογος Λέσβου έρχεται να δώσει την λύση σ’ ένα από τα καυτά θέματα της ποδηλασίας.
Με τη νέα υπηρεσία “Ποδηλατική Οδική Βοήθεια” κάνει την κάθε μας βόλτα πιο ξένοιαστη από ποτέ. Έμπειροι μηχανικοί σπεύδουν άμεσα στον τόπο της ζημιάς και αποκαθιστούν έγκαιρα ότι έχει χαλάσει. Σε ειδικές περιπτώσεις προτείνεται έως και η επί τόπου αντικατάσταση ποδηλάτου.
Ευτυχία για τον αθλητή ποδηλασίας μεγάλων αποστάσεων που ξέμεινε από σαμπρέλες, για αυτόν που έχει επιλέξει την ορεινή ποδηλασία κι έπαθε ζημιά έξω απ’ το μονοπάτι, για τον αστικό ποδηλάτη που δεν έχει γνώσεις, για τον τουρίστα που δεν ξέρει που είναι το κοντινότερο συνεργείο...
Με την επερχόμενη δε, άνοδο του Ποδηλατικού Τουρισμού στο νησί, κρίνεται σαν μια νέα ιδέα που στο μέλλον θα μας φανεί πολύ χρήσιμη.

Μυτιλήνη 25/11/2050
Η Λέσβος άνοιξε την πρώτη ποδηλατική λεωφόρο που τελικά θα ξεπερνά τα 42 χιλιόμετρα και θα συνδέει 10 χωριά προς το παρόν, από τα Πάμφυλα, Παναγιούδα, Πύργους Θερμής, έως και τον Μανταμάδο, ενώ νότια θα εκτείνεται μέχρι και το λόφο Πανεπιστημίου. Η ποδηλατική λεωφόρος θα διαθέτει ένα εντελώς χωριστό οδόστρωμα και θα παραμείνει εντελώς χωρίς αυτοκίνητα.
Όπως ένας παραδοσιακός αυτοκινητόδρομος, αυτός ο δρόμος ποδηλάτου έχει διασταυρώσεις, διαβάσεις, φωτισμό, ακόμα και γέφυρες. Ωστόσο, οι ποδηλάτες δεν θα χρειαστεί να ανησυχούν για τη συμπεριφορά των οδηγών αυτοκινήτων καθότι εκεί δεν θα κινείται κανένα άλλο όχημα. Είναι απλά μια καθαρή διαδρομή μόνο για ποδήλατα. Σε μια μελέτη που ολοκληρώθηκε από τον Ποδηλατικό Σύλλογο Λέσβου για την περιφερειακή ανάπτυξη, αναμένεται να απαλλάξει το δρόμο καθημερινά από 500 αυτοκίνητα!

Γράφει ο Ντίνος Γιάννης (αθλητής του Ποδηλατικού Συλλόγου Λέσβου)

Μία ολόκληρη εβδομάδα από τον τερματισμό στην 31 Σπαρτακιάδα και το μυαλό παλεύει ακόμα να βάλει τα πράγματα σε μια σειρά, χωρίς να είναι ικανό να ασκήσει κανενός είδους έλεγχο πάνω στα συναισθήματα.
Ατέλειωτες ώρες προπονήσεων, έξοδα, απομόνωση, πειθαρχία, πόνοι, αδρεναλίνη, προκαλείς τα όριά σου, τα βάζεις με τα καιρικά φαινόμενα, τους νόμους της φυσικής, τον οργανισμό σου, τη μοίρα σου, εκθέτοντας τον εαυτό του σε κίνδυνο συνειδητοποιημένα! Για ποιο λόγο; Επειδή το να τερματίσεις μία Σπαρτακιάδα είναι κάτι το μοναδικό!
Η Σπαρτακιάδα, γεννήθηκε πριν από 31 χρόνια, στα τέλη της δεκαετίας του ’80. Εμφανίστηκε και σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, κατάφερε να αναδείξει και κυρίως, να δημιουργήσει ποδηλάτες.
Κάθε χρόνο στις αρχές του Οκτώβρη, κόσμος πολύς αρχίζει να συγκεντρώνεται μπροστά στο Καλλιμάρμαρο Παναθηναϊκό στάδιο πριν ακόμα ξημερώσει. Είναι οι άνθρωποι της ΠΕΠΑ, του ΟΠΑΝΔΑ, του Δήμου Αθηναίων και της Ελληνικής Αστυνομίας. Η συνεργασία όλων αυτών θα οδηγήσει λίγο αργότερα τους ποδηλάτες απολύτως ασφαλείς, σε μια απολαυστική διαδρομή. Ένα αγώνα στον οποίο ο τερματισμός είναι σχεδόν το ίδιο σημαντικός με την πρώτη θέση! Μια διοργάνωση που κάποιος θέλει οπωσδήποτε να πάρει μέρος για να θεωρείται ολοκληρωμένος ποδηλάτης.
Έτσι και φέτος η 31η Σπαρτακιάδα ξεκίνησε το πρωί του Σαββάτου 5 Οκτώβρη λίγο μετά τις 7:30 από το Καλλιμάρμαρο, πίσω από το Honda CRX του Βασίλη Κουτελέλη που για άλλη μια φορά οδηγούσε τους ποδηλάτες. Οι άνδρες της Ελληνικής αστυνομίας, οι κριτές συνεργάτες της ΠΕΠΑ και οι εθελοντές, όλοι άψογα οργανωμένοι, φρόντισαν ώστε το πολύχρωμο πελοτόν να διασχίσει με ασφάλεια το κέντρο της Αθήνας και να ακολουθήσει τη διαδρομή προς Κόρινθο μέσω της εθνικής οδού. Λίγο μετά τον Ισθμό έγινε και η μοναδική ανασυγκρότηση που διήρκεσε περίπου 15 λεπτά και στο διάστημα αυτό έγινε η τροφοδοσία και υδροδοσία των αθλητών. Το ελεύθερο δίνεται εν κινήσει, κοντά στη διασταύρωση της Ακροκορίνθου, κατόπιν εντολής του Αλυτάρχη, σε σημείο και τη στιγμή που κρίνεται κατάλληλο, ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν. Στην παλιά Εθνική από Κόρινθο και κατεύθυνση προς το Χιλιομόδι, περίπου στο ύψος του Σολομού, ο Αλυτάρχης δίνει το ελεύθερο. Σχηματίζεται το πρώτο γκρουπ που ξεκολλάει και διάφορα άλλα γκρουπ που ακολουθούν. Χαρακτηριστικό σε αυτό το σημείο ο δυνατός κόντρα αέρας και τα πολλά σκασμένα ελαστικά που προκαλούν οι πολλαπλές διασχίσεις γραμμών τρένου σε συνδυασμό με πετραδάκια των επαρχιακών δρόμων.
Επόμενη σύντομη στάση για σφράγισμα της κάρτας και τροφοδοσία στο κοντρόλ των “Μύλων”. Αμέσως μετά τους Μύλους, ξεκινά το τμήμα του παλαιού οδικού άξονα Άργους – Τριπόλεως που φτάνει ως την κορυφή του βουνού και είναι γνωστό ως Κολοσούρτης. Μια σκληρή ανηφόρα που αρχίζει από το 160ο χλμ της διαδρομής και διαρκεί για 19 συνεχόμενα χλμ. Στη συνέχεια η διαδρομή είναι επίπεδη με μικρές ανηφόρες και κατηφόρες, διασχίζει το Άργος και οδηγεί στο κοντρόλ της Τρίπολης όπου γίνεται και η τελευταία υδροδοσία και τροφοδοσία. Εδώ έχουμε και την “πόρτα” του αγώνα αφού επιτρέπεται να συνεχίσουν μόνο όσοι ποδηλάτες καταφέρουν να σφραγίσουν την κάρτα τους σε λιγότερο από εννέα ώρες από την εκκίνηση. Άλλωστε το όριο τερματισμού στη Σπάρτη είναι οι 12 ώρες και οι ποδηλάτες που δεν φτάνουν στην Τρίπολη σε 9 ώρες είναι αδύνατο να καλύψουν την υπόλοιπη διαδρομή εντός ορίου χρόνου. Μετά το κοντρόλ της Τρίπολης, αρχίζουν και πάλι οι ανηφόρες για την ανάβαση στα 900 μ περίπου ως το Χωριό Κερασιά που βρίσκεται στο 227 χλμ της διαδρομής.
Μετά από τόσες σκληρές ανηφόρες, ακολουθούν γύρω στα 10 χλμ κατηφόρας με στροφές όπου η τεχνική κρίνεται συχνά καθοριστική για την έκβαση του αποτελέσματος. Τέλος οι ευθείες που οδηγούν στη Σπάρτη δίνουν τη δυνατότητα για εντυπωσιακά sprint ώστε να στείλουν μπροστά στο άγαλμα του Λεωνίδα, μετά από 257 χλμ, όλους όσους είχαν κάνει τη σωστή προετοιμασία, τη διαχείριση των ενεργειακών αποθεμάτων και φυσικά τη θέληση, την προσήλωση στον στόχο και τη συγκέντρωση. Κοπέλες ντυμένες με αρχαιοελληνικά φορέματα, υποδέχονταν και καλωσόριζαν τους τερματίσαντες με ένα στεφάνι ελιάς, κίνηση που προσέθετε στη συγκίνηση της στιγμής. Στην Κεντρική πλατεία της πόλης, υπό τους ήχους της φιλαρμονικής του δήμου έγιναν οι βραβεύσεις και δόθηκαν τα μετάλλια σε ένα χώρο ασφυκτικά γεμάτο αφού η πλειοψηφία των πολιτών της Σπάρτης φρόντισαν να παρευρεθούν σ’ αυτό το σπουδαίο γεγονός για την πόλη τους.
Χαρακτηριστικό είναι επίσης το ότι σε όλα τα χωριά και τις πόλεις κατά μήκος της διαδρομής από τους Μύλους και μετά, όλοι οι κάτοικοι είχαν βγει στους δρόμους, χειροκροτούσαν και εμψύχωναν τους ποδηλάτες, ενώ σε όλες τις διασταυρώσεις οι οδηγοί των αυτοκινήτων σταματούσαν χωρίς να διαμαρτύρονται και οι αστυνομικοί έδιναν κουράγιο και μοίραζαν χαμόγελα στους αγωνιζόμενους. Σε αυτόν τον θρυλικό αγώνα, όπου ο πόνος, η καταπόνηση, η ιστορία, η αίσθηση του ηρωικού και της επιτυχίας, είναι όλα σε υπέρτατο βαθμό, ο Πο.Συ.Λε πρόσθεσε δύο μέλη του στη λίστα όσων έχουν τερματίσει αυτό τον αγώνα, Γιώργος Μανωλιάς και Γιάννης Ντίνος με χρόνους 9:35 και 10:04 αντίστοιχα. Για 5η φορά τερματισμός και για τον Βαγγέλη Βουλγαράκη από τη Λέσβο εγγεγραμμένος αθλητής στον Π.Ο. Πατρών με χρόνο 10 ώρες.
Εγγραφές: 364 - DNS: 10 - Εκίνησαν: 354 - DNF: 25 - Τερματίσαντες: 329

Μυτιλήνη 3/6/2050
1950-2050: Λίγο μετά τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο άρχισαν να εμφανίζονται περισσότερα αυτοκίνητα στη Μυτιλήνη. Στην αρχή τα είχαν μόνο οι ευκατάστατοι, αλλά σιγά σιγά μια και από τότε θεωρείτο ένδειξη πλούτου, άρχισαν να χρεώνονται ακόμα και οι λιγότερο ευκατάστατοι για ν' αποκτήσουν το μέσον που θα τους έκανε "πολιτισμένους" Ευρωπαίους. Λόγω πείνας και στερήσεων πολέμου, ο Έλληνας ακόμα διακατέχεται από το μεταπολεμικό σύνδρομο. Έτσι τις επόμενες δεκαετίες το αυτοκίνητο κατέλαβε κάθε γωνιά της πόλης. Μια και στη Μυτιλήνη οι αποστάσεις είναι περιορισμένες, πηγαίναμε μ' αυτά παντού. Ακόμα και τα 500 μέτρα απ’ το σπίτι μας για την προκυμαία, τα κάναμε με το αυτοκίνητο. Αυτό κάναν όλοι, αυτό κάναμε κι εμείς. Δε μάθαμε ποτέ να περπατάμε, δε μάθαμε να χρησιμοποιούμε λεωφορεία.
Δεν ήθελε πολύ και ξαφνικά δεν είχαμε που να παρκάρουμε. Γεμίσαμε παντού αυτοκίνητα, γεμίσαμε "πολιτισμό" κάθε σπιθαμή του δρόμου, κι όταν δεν μας έφτανε κι αυτό, γεμίσαμε τα πεζοδρόμια, τις πλατείες, τους κοινόχρηστους χώρους, αλλά και πάλι δε μας έφτανε.
Ακόμα τότε οι Δημοτικές αρχές θεωρούσαν "πολιτισμό" να κάνουν φαρδύτερους δρόμους, περισσότερα και μεγαλύτερα πάρκινγκ, διευκολύνσεις (κόμβους) σ' όσους χρησιμοποιούσαν αυτοκίνητο, κάτι που φυσικά με τα χρόνια που πέρασαν, έφεραν ακόμα περισσότερα αυτοκίνητα και διόγκωσαν ακόμα περισσότερο το πρόβλημα. Λησμονώντας τον πεζό, κάνοντας όλο και πιο δύσκολη την πρόσβαση και μειώνοντας την ασφάλεια του, όλο και περισσότεροι αναγκάζονταν να χρησιμοποιούν μόνο αυτοκίνητο. Όλη η πόλη παραδόθηκε στην ανήλεη επικράτηση του "άψυχου μετάλλου".
Από τις αρχές όμως του αιώνα άρχισαν να φωνάζουν οι συγκοινωνιολόγοι για πεζοδρομήσεις, ποδηλατόδρομους, για δρόμους ήπιας κυκλοφορίας, για λιγότερα πάρκινγκ, για ΣΒΑΚ και γενικά ρυθμίσεις στην πόλη που θα μας έκαναν να μη θέλουμε να πάρουμε το αυτοκίνητο, να μας σπρώξουν να κινηθούμε με τα πόδια, με το ποδήλατο, με το λεωφορείο.
Τα χρόνια πέρασαν...
Όλα αυτά 100 χρόνια μετά και με κυβερνήσεις που σκέφτονταν μακροπρόθεσμα, έκαναν τη Μυτιλήνη αυτό που είναι σήμερα το 2050. Η Μυτιλήνη έγινε υπόδειγμα πόλης σε όλη την Ευρώπη. Δεν φτάσαμε ξαφνικά λοιπόν να είμαστε η πιο ανθρώπινη πόλη της Ευρώπης το 2050! Προηγήθηκαν σχέδια που ξεκίνησαν το 2020 και μπορούμε να πούμε ότι 30 χρόνια μετά, έχουμε φτάσει σ' ένα επιθυμητό αποτέλεσμα.

Ολοκληρώθηκε η 30ή επετειακή Ποδηλατική Σπαρτακιάδα των 257 χιλιομέτρων που διοργανώνει η ΠΕΠΑ με μεγάλη συμμετοχή όπως κάθε χρόνο το Σάββατο 6/10/2018.
Η εκκίνηση δόθηκε στις 07:30 εμπρός από το Παναθηναϊκό Στάδιο (Καλλιμάρμαρο) και ο τερματισμός στο Άγαλμα του Λεωνίδα εμπρός από το Εθνικό Στάδιο Σπάρτης.
Σ' αυτή τη διοργάνωση επιτρέπονται συνοδευτικά αυτοκίνητα, για την παροχή τεχνικής υποστήριξης και όλοι οι συμμετέχοντες που τερματίζουν εντός του προβλεπόμενου χρόνου στην εκδήλωση, χωρίς ποινή, λαμβάνουν αναμνηστικό μετάλλιο. Σαν όριο προθεσμίας τερματισμού ορίζονται οι 12 ώρες από την επίσημα καταγεγραμμένη ώρα εκκίνησης.
Το ενδιαφέρον της Λέσβου εστιάζεται στην συμμετοχή 2 αθλητών ποδηλασίας μεγάλων αποστάσεων που αντιπροσώπευσαν επάξια το νησί. Ο λόγος είναι για τον αθλητή του Ποδηλατικού Συλλόγου Λέσβου και παγκοσμίως γνωστό από τις νίκες του σε ποδηλατικούς διηπειρωτικούς αγώνες αντοχής, τον Steffen Streich και τον Βαγγέλη Βουλγαράκη που τερμάτισαν και οι 2 χωρίς προβλήματα εντός του προβλεπόμενου χρόνου, την απαιτητική διαδρομή των 257 χιλιομέτρων από την Αθήνα ως τη Σπάρτη.