Συμβουλές

--Scroll down for English--

Πρώτος τερμάτισε στις 17/10/2019 και ώρα Ελλάδας 00:10 στην Εσσαουίρα του Μαρόκο ο αθλητής του Ποδηλατικού Συλλόγου Λέσβου Steffen Streich.
To Morocco Bike-Adventure είναι ένας ποδηλατικός αγώνας χωρίς υποστήριξη σχεδόν 3.000 χιλιομέτρων στα βουνά, μονοπάτια αλλά κυρίως σε τοπία που δεν υπάρχει ούτε δρόμος. Δυσκολότερο κομμάτι της διαδρομής δεν ήταν η πλοήγηση, ή να σκαρφαλώσεις 3 φορές στην κορυφογραμμή του Άτλαντα με υψόμετρο 2.900 μέτρα, δεν ήταν να γράψει το κοντέρ σχεδόν 55 χιλιάδες θετικά υψομετρικά, αλλά η οδήγηση 24+ ώρες μέσα στην άμμο, χωρίς νερό, χωρίς πιθανότητα να βρεις κάπου βοήθεια, χωρίς κινητό, στις αχανείς εκτάσεις της ερήμου Σαχάρα. Ο έμπειρος ποδηλάτης μεγάλων αποστάσεων από τη Στύψη της Λέσβου όμως, προπονημένος άριστα από τους ορεινούς όγκους και το έντονο ανάγλυφο του νησιού, δεν δίστασε πουθενά.
Στην εκκίνηση στην Ταγγέρη στις 5/10/2019 παρατάχθηκαν 10 έμπειροι ποδηλάτες. Οι περισσότεροι συναθλητές του Στέφανου από άλλους τέτοιους αγώνες. Παρόλα αυτά κανένας δεν κατάφερε να ολοκληρώσει την πλήρη διαδρομή. Άλλοι εγκατάλειψαν, άλλοι επέλεξαν να συντομεύσουν τη διαδρομή κι άλλοι ταξιδεύουν ακόμα άσχετα αν επέλεξαν διαδρομή ακόμα και 1.000 χιλιόμετρα μικρότερη.
Ο πανέτοιμος να αντιμετωπίσει κάθε δυσκολία Στέφανος ξεχώρισε από την πρώτη μέρα από τους υπόλοιπους κι άρχισε να πλάθει διαφορά μέρα με τη μέρα. Κάθε πρωί άλλαζαν οι θέσεις πίσω του, αλλά ο Στέφανος σταθερός στο πρόγραμμά του ήξερε ακριβώς πόσο πρέπει να πιέσει και που. Στο τέλος του αγώνα έμεινε ένας μόνο ενεργός να τον ακολουθεί ο Donncha Cuttriss στη μεγάλη διαδρομή, αλλά μετά από πολλαπλά προβλήματα υγείας, ελαστικών, και κούρασης, δεν κατάφερε να τα βάλει με την έρημο και πριν την εκκίνηση της τελευταίας μέρας 900 χιλιόμετρα πίσω απ’ το Στέφανο παρέδωσε κι αυτός τα όπλα εγκαταλείποντας τον αγώνα.
Ο Στέφανος με σωστή διαχείριση δυνάμεων έκανε πάλι ένα απ’ τα γνωστά του, σερί τερματισμού. Ξύπνησε 06:15 το πρωί (ώρα Μαρόκο) και στις 22:10 (Μαρόκο) είχε τερματίσει. Η διαδρομή ήταν η σκληρότερη που έχει αντιμετωπίσει ποτέ ο Στέφανος σε αγώνα. Δρόμοι που δύσκολα τους αποκαλείς δρόμους, χαρακτηριστικά οι αγωνιζόμενοι παραπονιόταν ότι έπρεπε να σπρώχνουν τα ποδήλατά τους ή να τα κουβαλούν. Η οδήγηση στην έρημο δεν χρειάζεται συστάσεις, είναι δύσκολη. Όταν ο Στέφανος συναντούσε ανηφόρες, δύσκολους ορεινούς χωματόδρομους η μέση ταχύτητά του έπεφτε. Στην έρημο (που στο χάρτη βλέπαμε ίσιωμα) κατέγραψε τη μικρότερη μέση ταχύτητα της διαδρομής. 5,5 χλμ/ω... σχεδόν περπάτημα! 24 ώρες χωρίς νερό, μέσα στον ήλιο της Αφρικής, με δυνατό ανάποδο αέρα, με βροχή, πλημμυρισμένα ποτάμια, λάσπη και χωρίς κοντινό κατάλυμα. Ο αγώνας όμως δεν ήταν μόνο αυτά. Ήταν και πανέμορφα μαγευτικά τοπία σ’ έναν άλλο κόσμο. Αφρικανικά χρώματα και άνθρωποι μιας άλλης φιλοσοφίας. Ένας κόσμος τόσο κοντά κι όμως τόσο μακριά. Χωριά ανείπωτης ομορφιάς αραβικής αρχιτεκτονικής, πόλεις μιας τόσο διαφορετικής κουλτούρας, στη μέση του πουθενά, κτίσματα και έργα ενός άλλου πολιτισμού, οι άνθρωποι, η φύση, η επαφή με την έρημο ήταν ένα ταξίδι στην άγρια Αφρικανική ήπειρο που άφησε στους αγωνιζόμενους ωραίες εικόνες αλλά και τις λύπες και τις χαρές ενός τόσο σκληρού κι αξέχαστου αγώνα.
Με χρόνο 11 μέρες, 13 ώρες και 10 λεπτά, μετά από 2.949 χιλιόμετρα, 244:42 ώρες πάνω στη σέλα, με μέση ταχύτητα τα 12,1 χλμ/ω, και με 54.500 μ θετικά υψομετρικά ο Στέφανος μπήκε στις 17/10/2019 και ώρα Ελλάδας 00:10 θριαμβευτής στην Εσσαουίρα. (ώρα Μαρόκο 16/10/2019 22:10).
Το διοικητικό Συμβούλιο του Ποδηλατικού Συλλόγου Λέσβου συγχαίρει τον αθλητή του για την κορυφαία στον κόσμο επίδοσή του και του εύχεται καλή επιστροφή και καλή προετοιμασία για τον επόμενο μεγάλο του άθλο που θα μας ταξιδέψει αυτή τη φορά τον επόμενο Φεβρουάριο ακόμα πιο μακριά

Διαβάστε εδώ το πλήρες ιστορικό του αγώνα μέρα – μέρα.

The athlete of Lesvos Cycling Club, Steffen Streich finish first on 17/10/2019 at 00:10 in Essaouira, winning the race Morocco Bike-Adventure.
Morocco Bike-Adventure is an unsupported bike race of almost 3.000 kilometers of mountains, trails but mainly in landscapes where there is no road. The hardest part of the route was not navigating, or climbing 3 times on the Atlanta's Ridge at an altitude of 2.900 meters, it was not to climb totally nearly 55.000 meters, but to ride 24+ hours in the sand, without water, with no chance to find any kind of help, without cell service, in the vast landscapes of the Sahara desert. The experienced long distance cyclist from the island of Lesbos, was trained on the perfect way in Lesvos and did not hesitate in anything.
10 experienced cyclists lined up in Tangier on 5/10/2019. Most of them Stephano's co-athletes from other such races. However, no one was able to complete the full route. Others abandoned, others chose to shorten the route and others still travel irrelevant if they chose a route even 1.000 kilometers shorter.
Ready to deal with any difficulties Stefanos set himself apart from the rest from day one and began to make a difference day by day. The positions behind him changed every morning, but Stefanos steady in his schedule knew exactly how much to push and where. At the end of the race, Donncha Cuttriss was the only one active to follow him along the long route, but after multiple health, tire and fatigue problems, he was unable to fight with the desert, before the starting of the final day He was 900 kilometers behind Stefanos when he gave up his weapons, scratching from the fight.
Stefano's managed in the perfect way his forces once again, made one of his well-known ending-sprints. He woke up at 6:15 in the morning (Morocco time) and at 22:10 he was entering Essaouira winner. The route was the toughest that Stefanos has ever faced in a race. Roads that are difficult to call roads, typically the competitors complained that they had to push their bikes or carry them. Driving in the desert does not need recommendations, it is difficult. When Stefanos met uphill, rocky mountain roads, his average speed was falling. In the desert he recorded the lowest average speed of the route. 5,5 km/h ... almost walking! 24 hours without water, in the African sun, with strong winds, with rain, flooded rivers, mud and no nearby accommodation. But the race wasn't just that. There was beautiful landscapes of another world. African colors and people of another philosophy. A world so close but so far away. Villages of untouched beauty of Arabic architecture, cities of such a different culture, in the middle of nowhere, buildings and works of another civilization, people, nature, the contact with the desert was a journey to the wild African continent that left to all the participants nothing but beautiful images, plus the sorrows and joys of such a tough and unforgettable race.
After 11 days, 13 hours and 10 minutes, after 2.949 km, 244 hours and 42 minutes on the saddle, with an average speed of 12,1 km/h, and with 54,500 m positive altitude, Stefanos entered on 17/10/2019 and time (Time in Greece) 00:15 winner in Essaouira. (Morocco time 16/10/2019 22:10).
The Management Council of Lesvos Cycling Club congratulates his athlete Steffen Streich on world-class performance and wishes him a good return to Greece and good preparation for his next big race that we will follow again day by day, on February 2020.

Μυτιλήνη 14/10/2050.
Η Μυτιλήνη είναι συνήθως γνωστή για το μεγάλο της κυκλοφοριακό πρόβλημα, αλλά την Πέμπτη 22/9/2050 (Ευρωπαϊκή Ημέρα Χωρίς Αυτοκίνητο) δεν υπήρχε κανένα αυτοκίνητο στο κέντρο. Η Μυτιλήνη γιόρτασε την ημέρα χωρίς αυτοκίνητο κλείνοντας τα αυτοκίνητα έξω απ' όλους τους κεντρικούς δρόμους. Οι δρόμοι έτσι έμειναν ελεύθεροι για πεζούς και ποδήλατα. Τα λεωφορεία και τα ταξί περιορίστηκαν να κινούνται με μάξιμουμ ταχύτητα τα 30χλμ/ω. Από τις 7:30 π.μ. έως τις 22:00, οι πολίτες της Μυτιλήνης έζησαν ελεύθεροι στους δρόμους της πόλης που συνήθως είναι μποτιλιαρισμένοι. Παιδιά, ενήλικες, άνθρωποι με ειδικές ανάγκες, μαμάδες με καρότσι και ηλικιωμένοι πλημμύρισαν αστικές περιοχές, πρόθυμοι να είναι δραστήριοι και γεμάτοι ιδέες για το πώς θα χρησιμοποιήσουν τον δημόσιο χώρο. Για παράδειγμα, πολλοί ήταν αυτοί που περπάτησαν για τη δουλειά τους σήμερα ή πήραν το ποδήλατό τους.
Συνήθως, η οδική κυκλοφορία είναι η κύρια αιτία ατμοσφαιρικής ρύπανσης στη Μυτιλήνη. Την Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2050, οι στατιστικές παρουσίασαν μια πολύ διαφορετική εικόνα. Το διοξείδιο του αζώτου (NO2) και η αιθάλη, οι κύριοι ρύποι που προκαλούνται από την κυκλοφορία αυτοκινήτων, μειώθηκαν κατά 80% σε μία μόνο ημέρα!!!

Γράφει ο Ντίνος Γιάννης (αθλητής του Ποδηλατικού Συλλόγου Λέσβου)

Μία ολόκληρη εβδομάδα από τον τερματισμό στην 31 Σπαρτακιάδα και το μυαλό παλεύει ακόμα να βάλει τα πράγματα σε μια σειρά, χωρίς να είναι ικανό να ασκήσει κανενός είδους έλεγχο πάνω στα συναισθήματα.
Ατέλειωτες ώρες προπονήσεων, έξοδα, απομόνωση, πειθαρχία, πόνοι, αδρεναλίνη, προκαλείς τα όριά σου, τα βάζεις με τα καιρικά φαινόμενα, τους νόμους της φυσικής, τον οργανισμό σου, τη μοίρα σου, εκθέτοντας τον εαυτό του σε κίνδυνο συνειδητοποιημένα! Για ποιο λόγο; Επειδή το να τερματίσεις μία Σπαρτακιάδα είναι κάτι το μοναδικό!
Η Σπαρτακιάδα, γεννήθηκε πριν από 31 χρόνια, στα τέλη της δεκαετίας του ’80. Εμφανίστηκε και σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, κατάφερε να αναδείξει και κυρίως, να δημιουργήσει ποδηλάτες.
Κάθε χρόνο στις αρχές του Οκτώβρη, κόσμος πολύς αρχίζει να συγκεντρώνεται μπροστά στο Καλλιμάρμαρο Παναθηναϊκό στάδιο πριν ακόμα ξημερώσει. Είναι οι άνθρωποι της ΠΕΠΑ, του ΟΠΑΝΔΑ, του Δήμου Αθηναίων και της Ελληνικής Αστυνομίας. Η συνεργασία όλων αυτών θα οδηγήσει λίγο αργότερα τους ποδηλάτες απολύτως ασφαλείς, σε μια απολαυστική διαδρομή. Ένα αγώνα στον οποίο ο τερματισμός είναι σχεδόν το ίδιο σημαντικός με την πρώτη θέση! Μια διοργάνωση που κάποιος θέλει οπωσδήποτε να πάρει μέρος για να θεωρείται ολοκληρωμένος ποδηλάτης.
Έτσι και φέτος η 31η Σπαρτακιάδα ξεκίνησε το πρωί του Σαββάτου 5 Οκτώβρη λίγο μετά τις 7:30 από το Καλλιμάρμαρο, πίσω από το Honda CRX του Βασίλη Κουτελέλη που για άλλη μια φορά οδηγούσε τους ποδηλάτες. Οι άνδρες της Ελληνικής αστυνομίας, οι κριτές συνεργάτες της ΠΕΠΑ και οι εθελοντές, όλοι άψογα οργανωμένοι, φρόντισαν ώστε το πολύχρωμο πελοτόν να διασχίσει με ασφάλεια το κέντρο της Αθήνας και να ακολουθήσει τη διαδρομή προς Κόρινθο μέσω της εθνικής οδού. Λίγο μετά τον Ισθμό έγινε και η μοναδική ανασυγκρότηση που διήρκεσε περίπου 15 λεπτά και στο διάστημα αυτό έγινε η τροφοδοσία και υδροδοσία των αθλητών. Το ελεύθερο δίνεται εν κινήσει, κοντά στη διασταύρωση της Ακροκορίνθου, κατόπιν εντολής του Αλυτάρχη, σε σημείο και τη στιγμή που κρίνεται κατάλληλο, ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν. Στην παλιά Εθνική από Κόρινθο και κατεύθυνση προς το Χιλιομόδι, περίπου στο ύψος του Σολομού, ο Αλυτάρχης δίνει το ελεύθερο. Σχηματίζεται το πρώτο γκρουπ που ξεκολλάει και διάφορα άλλα γκρουπ που ακολουθούν. Χαρακτηριστικό σε αυτό το σημείο ο δυνατός κόντρα αέρας και τα πολλά σκασμένα ελαστικά που προκαλούν οι πολλαπλές διασχίσεις γραμμών τρένου σε συνδυασμό με πετραδάκια των επαρχιακών δρόμων.
Επόμενη σύντομη στάση για σφράγισμα της κάρτας και τροφοδοσία στο κοντρόλ των “Μύλων”. Αμέσως μετά τους Μύλους, ξεκινά το τμήμα του παλαιού οδικού άξονα Άργους – Τριπόλεως που φτάνει ως την κορυφή του βουνού και είναι γνωστό ως Κολοσούρτης. Μια σκληρή ανηφόρα που αρχίζει από το 160ο χλμ της διαδρομής και διαρκεί για 19 συνεχόμενα χλμ. Στη συνέχεια η διαδρομή είναι επίπεδη με μικρές ανηφόρες και κατηφόρες, διασχίζει το Άργος και οδηγεί στο κοντρόλ της Τρίπολης όπου γίνεται και η τελευταία υδροδοσία και τροφοδοσία. Εδώ έχουμε και την “πόρτα” του αγώνα αφού επιτρέπεται να συνεχίσουν μόνο όσοι ποδηλάτες καταφέρουν να σφραγίσουν την κάρτα τους σε λιγότερο από εννέα ώρες από την εκκίνηση. Άλλωστε το όριο τερματισμού στη Σπάρτη είναι οι 12 ώρες και οι ποδηλάτες που δεν φτάνουν στην Τρίπολη σε 9 ώρες είναι αδύνατο να καλύψουν την υπόλοιπη διαδρομή εντός ορίου χρόνου. Μετά το κοντρόλ της Τρίπολης, αρχίζουν και πάλι οι ανηφόρες για την ανάβαση στα 900 μ περίπου ως το Χωριό Κερασιά που βρίσκεται στο 227 χλμ της διαδρομής.
Μετά από τόσες σκληρές ανηφόρες, ακολουθούν γύρω στα 10 χλμ κατηφόρας με στροφές όπου η τεχνική κρίνεται συχνά καθοριστική για την έκβαση του αποτελέσματος. Τέλος οι ευθείες που οδηγούν στη Σπάρτη δίνουν τη δυνατότητα για εντυπωσιακά sprint ώστε να στείλουν μπροστά στο άγαλμα του Λεωνίδα, μετά από 257 χλμ, όλους όσους είχαν κάνει τη σωστή προετοιμασία, τη διαχείριση των ενεργειακών αποθεμάτων και φυσικά τη θέληση, την προσήλωση στον στόχο και τη συγκέντρωση. Κοπέλες ντυμένες με αρχαιοελληνικά φορέματα, υποδέχονταν και καλωσόριζαν τους τερματίσαντες με ένα στεφάνι ελιάς, κίνηση που προσέθετε στη συγκίνηση της στιγμής. Στην Κεντρική πλατεία της πόλης, υπό τους ήχους της φιλαρμονικής του δήμου έγιναν οι βραβεύσεις και δόθηκαν τα μετάλλια σε ένα χώρο ασφυκτικά γεμάτο αφού η πλειοψηφία των πολιτών της Σπάρτης φρόντισαν να παρευρεθούν σ’ αυτό το σπουδαίο γεγονός για την πόλη τους.
Χαρακτηριστικό είναι επίσης το ότι σε όλα τα χωριά και τις πόλεις κατά μήκος της διαδρομής από τους Μύλους και μετά, όλοι οι κάτοικοι είχαν βγει στους δρόμους, χειροκροτούσαν και εμψύχωναν τους ποδηλάτες, ενώ σε όλες τις διασταυρώσεις οι οδηγοί των αυτοκινήτων σταματούσαν χωρίς να διαμαρτύρονται και οι αστυνομικοί έδιναν κουράγιο και μοίραζαν χαμόγελα στους αγωνιζόμενους. Σε αυτόν τον θρυλικό αγώνα, όπου ο πόνος, η καταπόνηση, η ιστορία, η αίσθηση του ηρωικού και της επιτυχίας, είναι όλα σε υπέρτατο βαθμό, ο Πο.Συ.Λε πρόσθεσε δύο μέλη του στη λίστα όσων έχουν τερματίσει αυτό τον αγώνα, Γιώργος Μανωλιάς και Γιάννης Ντίνος με χρόνους 9:35 και 10:04 αντίστοιχα. Για 5η φορά τερματισμός και για τον Βαγγέλη Βουλγαράκη από τη Λέσβο εγγεγραμμένος αθλητής στον Π.Ο. Πατρών με χρόνο 10 ώρες.
Εγγραφές: 364 - DNS: 10 - Εκίνησαν: 354 - DNF: 25 - Τερματίσαντες: 329

Προπονητήριο ποδηλασίας NOVO MAG FORCE ELASTOGEL ELITE σε άριστη κατάσταση. Προσφέρει ένα συμπαγές σύνολο, με 5 επίπεδα αντίστασης ανάλογα το είδος της προπόνησης που θέλετε να κάνετε. Το σώμα του προπονητηρίου είναι κατασκευασμένο από ατσάλι με ειδικά πλαστικά επιμέρους κομμάτια. Μπορεί να δεχθεί τροχούς από 24" έως 29". Τιμή: 100€