Από το 1878 που ανακαλύφθηκε η αλυσίδα, άρχισαν να μας απασχολούν και οι τριβές μετάδοσης.
Τα χρόνια που ακολούθησαν εφαρμόστηκαν κι άλλοι τρόποι μετάδοσης όπως ο άξονας και ο ιμάντας. 15% της ισχύος καταναλώνει ο άξονας 7% η αλυσίδα ενώ μόλις 1,5% ο ιμάντας. Ο άξονας ήταν πολύ βαρύς, ενώ και οι δυο λύσεις δεν ευνοούν τις (ποδηλατικές) αλλαγές ταχυτήτων.
Έτσι καθιερώθηκε η αλυσίδα. Διαβάστε το πλήρες άρθρο ΕΔΩ.
Στις καλοκαιρινές βόλτες ειδικά την ώρα της δύσης συνηθίζουν να πετάνε πολλά έντομα. Στις γρήγορες κατηφόρες είναι πιθανόν αν έχουμε το στόμα ανοιχτό να καταπιούμε κάποιο από αυτά. Για αυτό κλείστε το στόμα. Και μη ξεχνάτε η σωστή αναπνοή γίνεται από τη μύτη.
Όπως έχουμε πει και σε προηγούμενο άρθρο, η μέτρηση της διάστασης της ζάντας στα ποδήλατα δεν γίνεται (όπως σε όλα τα άλλα οχήματα) από την ίδια τη ζάντα αλλά από την εξωτερική διάμετρο του ελαστικού! Μπορώ να αλλάξω την διάμετρο του τροχού μου αλλάζοντας απλά λάστιχο; Διαβάστε ΕΔΩ το πλήρες άρθρο.
Η ίντσα είναι αγγλική μονάδα μέτρησης του μήκους. Μετράμε συνήθως διαμέτρημα σωλήνων, τηλεοράσεων... και ζαντών. Μια ίντσα αντιστοιχεί σε 2,54 εκατοστά. Μέτρηση που καθιέρωσαν στην Αμερική, από τα πρώτα χρόνια στα mountain bike. Αντίθετα στα ποδήλατα δρόμου που έχουν παράδοση στην Ευρώπη 100 και πάνω χρόνια καθιερώθηκε το Γαλλικό μέτρημα σε χιλιοστά. (π.χ. 700c)
Άρα θα έπρεπε η διάμετρος της ζάντας ενός ποδηλάτου.......διαβάστε το πλήρες άρθρο ΕΔΩ
Οι περισσότεροι αρχάριοι οδηγούν με το κορμό ψηλά, σχεδόν όρθιοι. Η στάση αυτή ίσως ταιριάζει σε χαλαρή βόλτα σύντομων αστικών μετακινήσεων, παρά σε βόλτες στο βουνό άνω του ενός χιλιομέτρου, μια και μειώνει τις δυνατότητες του σώματός να αποσβέσει τις κάθετες επιβραδύνσεις καθώς δεν επιτρέπει και στα πόδια να «βγάλουν» τη μέγιστη πιθανή δύναμή τους. Είναι μύθος ότι η όρθια θέση ξεκουράζει τη μέση. Το αντίθετο, τη «φορτίζει» με περισσότερο βάρος και την κάνει να δέχεται κάθετα την επιβράδυνση από κάθε εδαφική ανωμαλία καταπονώντας έτσι τους μεσοσπονδύλιους δίσκους. Σκύψτε λοιπόν και αφήστε χέρια και πόδια να παίξουν τον ρόλο της ανάρτησης του σώματος, παίρνοντας μια πιο επιθετική στάση.
Δεν αλλάζουμε κράνος μόνο όταν καταστραφεί.
Αλλάζουμε και στις παρακάτω περιπτώσεις:
1) Μετά από μία πτώση, χτύπημα ή μικροατύχημα, άσχετα αν μας φαίνεται τέλειο.
2) Μετά από 3-4 χρόνια. Τα πλαστικά (και τα carbon - λιγότερο), χάνουν την αντοχή τους με τα χρόνια.....
3) Διαβάστε το πλήρες άρθρο ΕΔΩ !
Ακούω πολλούς φίλους να λένε ότι πάνε κόντρα στο μονόδρομο για ασφάλεια! Ότι όπως ο πεζός, βλέπεις τα αυτοκίνητα και προλαβαίνεις να αντιδράσεις.
Να τονίσουμε το εξής: Πρώτον απαγορεύεται από το νόμο. Δεύτερον, το ποδήλατο δεν είναι πεζός και οφείλει να τηρεί τους ίδιους νόμους με όλα τα τροχοφόρα. Και τρίτον στο μονόδρομο ο χρόνος αντίδρασης μειώνεται στο μισό μια και τα οχήματα έρχονται το ένα προς το άλλο. Οι οδηγοί αυτοκινήτων δεν περιμένουν ποτέ κάποιος να ανεβαίνει ανάποδα το μονόδρομο και συχνά ξαφνιάζονται μειώνοντας ακόμα περισσότερο την πιθανότητα αποφυγής ατυχήματος. Τέλος αν συμβεί οτιδήποτε, δεν θα σας καλύπτει και ο ΚΟΚ!
Μερικοί ιδρώνουν πολύ, μερικοί περισσότερο. Ο ιδρώτας στο πρόσωπο και ακόμα περισσότερο στα μάτια είναι μεγάλο πρόβλημα.
Πρόβλημα για την ψυχολογία, την άνεση, αλλά και την ασφάλεια.
Κατ' αρχήν να τονίσουμε ότι το κράνος σας βοηθάει να μη ζεσταίνεται το κεφάλι από τον ήλιο, να αερίζεται και να "κρατάει" τον ιδρώτα. Αν πάλι παρ' όλα αυτά σας ενοχλεί, υπάρχουν λύσεις.
Α) Βάλτε ένα καπελάκι κούρσας κάτω από το κράνος.
Β) Μια αντιιδρωτική κορδέλα τένις θα σταματήσει τον ιδρώτα.
Γ) Τέλος κόψτε ένα κομμάτι wettex κουζίνας και προσαρμόστε στο εμπρός μέρος του κράνους, στο μέτωπο. Θα απορροφήσει όλο τον ιδρώτα και δεν θα τσούζουν τα μάτια.
