Οι πρώτες φωτογραφίες από τον αγώνα των Λουτρών, η κατάμεστη πλατεία, οι απονομές, τα παιδάκια, τα χαμόγελα, τα σουβλάκια, οι βραβεύσεις, η μουσική, το βάθρο, οι σαμπάνιες...
Διαβάστε ΕΔΩ την ανασκόπηση του αγώνα.
Πράσινη κόλαση.
Για 2η χρονιά ο 3ος γύρος του πρωταθλήματος Lesvos Ride MTB Grand Prix διεξήχθη στο καταπράσινο Αμπελικό.
Η επιλογή της νέας αντίστροφης χάραξης της διαδρομής με ένα ή δυο ίδια σημεία με την περσινή, ήταν η ιδανικότερη. Ανηφορικό αμέσως μετά την εκκίνηση για 800 μέτρα σε φαρδύ δρόμο που ξεχωρίζει πρωτοπόρους και ουραγούς και φτάνει στο ψηλότερο σημείο της διαδρομής. Από κει ακολουθεί κατηφορική διαδρομή μέσα από τα στενά του χωριού με σκαλάκια ενώ συνεχίζει μέσα από την ξερή, αυτή την εποχή, κοίτη του ποταμού για να ολοκληρώσει το κατηφορικό τμήμα με υπέροχα περάσματα με ελαφρά κλίση που σε βοηθούσε να κρατάς ταχύτητα, μέσα από ανήλιαγα μονοπάτια, βράχια, σέτια, σαθρό υπέδαφος κι ένα ρυάκι στο χαμηλότερο σημείο της διαδρομής.
Από εκεί άρχιζε ανηφόρα μέσα από αγροτικό δρόμο και μονοπάτι μέχρι την εκκίνηση.
Σημείο αναφοράς των θεατών λίγο πριν τον τερματισμό η σειρά των τεράστιων κορμών που έπρεπε να περάσουν πάνω τους οι αγωνιζόμενοι.
Διαδρομή λοιπόν τέλεια... Τέλεια εκτός από κάτι που ήταν αδύνατον να αποφευχθεί. Τον καυτό ήλιο που στο ανηφορικό ασφάλτινο κομμάτι όπου ελάχιστα δέντρα πρόσφεραν σκιά, ανέβαζε αρκετά τις θερμοκρασίες μετατρέποντας το καταπράσινο τοπίο, σε κόλαση. Αντίθετα, το υψόμετρο στην υπόλοιπη διαδρομή και ειδικά μέσα στην πυκνή βλάστηση του ποταμού, πρόσφερε μια πραγματική όαση δροσιάς.
Στα αγωνιστικά τώρα από τον πρώτο γύρο ξεχώρισαν οι Αλεξίου και Σαραϊδάρης που γρήγορα αποσπάστηκαν από τους υπόλοιπους ενώ από τα μισά και μετά ο αγώνας μετετράπη σε one man show με τον Αλεξίου να προηγείται σταθερά μέχρι την καρό σημαία του τερματισμού. Στις επιμέρους κατηγορίες στο βάθρο ανέβηκαν για την κατηγορία των εφήβων: Σκορδομπέκης, Κυλίτσης, Τελωνιάτης. Κατηγορία Βετεράνων: Μπουντάκης, Κεντέρης, Λαϊνάς. Γυναίκες: Ζούρου. και ανδρών: Αλεξίου, Σαραϊδάρης, Πρίμος.
Μείνετε συντονισμένοι, ακολουθεί στις 25 Σεπτεμβρίου ο 2ος Γύρος Λουτρών που θα κρίνει και τον πρωταθλητή Λέσβου για το 2016.
Δείτε ΕΔΩ αναλυτικά τα αποτελέσματα.
Η τρίτη ποδηλατική διοργάνωση του Πρωταθλήματος Lesvos Ride Grand Prix 2016 Θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 7 Αυγούστου 2016 στο καταπράσινο Αμπελικό.
Το άγριο πράσινο είναι εδώ για να προσφέρει δροσιά από τον Αυγουστιάτικο ήλιο. Η δροσιά από το υψόμετρο είναι φανταστική. Ο ποταμός έτοιμος να σε υποδεχτεί με την άμμο και τις πέτρες στην κοίτη. Οι μεγάλες κλίσεις πάντα αποτελούν πρόκληση. Τα υψομετρικά ανεβάζουν το βαθμό δυσκολίας. Οι ντόπιοι έτοιμοι στα καφενεδάκια τους να μας ανεβάσουν το ηθικό. Τα σκαλάκια, οι βρύσες με το κρύο νερό, ο πύργος του χωριού, ο αγέρωχος πλάτανος και μια σειρά κορμών, μας περιμένουν στο Αμπελικό την επόμενη Κυριακή 7/8/2016 στις 10:30 το πρωί μπροστά στην εκκλησία του χωριού.
Διαβάστε ΕΔΩ την προκήρυξη και ετοιμαστείτε για μια διαδρομή νέα και ξεχωριστή!
Φωτογραφικό Άλμπουμ του Lesvos MTB από τις απονομές του 2nd Vatera MTB Beach Race
Σε μια διαδρομή δυναμόμετρο υποβλήθηκαν 45 αγωνιζόμενοι στον 2ο γύρο Βατερών του 2016.
Στις 9/7/2016 ολοκληρώθηκε ο 2ος αγώνας του πρωταθλήματος Lesvos Ride Grand Prix 2016 στην ατελείωτη παραλία των Βατερών Λέσβου.
Η διαδρομή των 4 περίπου χιλιομέτρων, που οι αγωνιζόμενοι έκαναν πολλές φορές, φαινόταν αρχικά επίπεδη και εύκολη. Με συνολικά περίπου 100 μέτρα υψομετρικών ανά γύρο, όχι πολλά τεχνικά σημεία ούτε ιδιαίτερα πολλές απότομες ανηφόρες, ήταν τεστ δύναμης και αντοχής. Σε όλες τις ελαφρές ανηφόρες (ή και απότομα σημεία) όπως και σε όλες τις κατηφορικές ευθείες ήθελε πετάλι. Αποτέλεσμα; Είχε σε ένα ποσοστό 99% ασταμάτητο, συνεχόμενο πετάλι και αρκετά υψηλή μέση ταχύτητα που έκανε γρήγορα από την αρχή να ξεχωρίσουν οι διεκδικητές του βάθρου από τους υπόλοιπους. Ενδεικτικό της ταχύτητας ήταν ότι παρ’ όλες τις δυσκολίες της διαδρομής, οι πρώτοι έκαναν 8 γύρους των 4 χλμ σε 1 ώρα και 15 λεπτά!
Στα ωραία της διαδρομής το πρώτο "secret" κομμάτι με τα 4 υπέροχα τεχνικά σημεία, αλλά και το πέρασμα μέσα από το εργοστάσιο τούβλων της περιοχής. Σημεία που έδιναν ένα ξεχωριστό χρώμα στον αγώνα, ήταν το χαρακτηριστικό πέρασμα μέσα από τα υπόστεγα του εργοστασίου, τα σέτια στο "secret" αλλά και τα "κόκκινα" χώματα!
Μείνετε συντονισμένοι ακολουθεί ο αγώνας του Αμπελικού στις 7 Αυγούστου.
Τα αποτελέσματα μπορείτε να τα δείτε στο Lesvosride.gr
Μυτιλήνη 11/7/2050
Η ετήσια βόλτα έγινε αγώνας...
Κάθε χρόνο η ίδια παρέα έκανε την ίδια διαδρομή. Για 35 χρόνια ήταν παράδοση κάθε Αύγουστο να ξεκινάμε από τον Όλυμπο και να φτάνουμε στα Βατερά. Φέτος λοιπόν έφτασε η στιγμή αυτή η βόλτα φίλων να γίνει διεθνής αγωνιστική εκδήλωση. Αγώνας enduro mtb που θα ξεκινήσει απ την κορυφή του Ολύμπου και θα φτάνει στο κύμα των Βατερών. Από το ψηλότερο βουνό της Λέσβου ως τη θάλασσα. Μέσα από βραχώδη μονοπάτια, πυκνά δάση, ποτάμια, απότομες πλαγιές κι όλη την παραλία των Βατερών, οι συμμετέχοντες θα πάρουν μια γεύση από όλες τις ομορφιές του νησιού, τις ορεινές αλλά και τις παράκτιες.
Τον Harald Girstmair τον γνώρισαμε φέτος στο νησί όπου ήρθε να δουλέψει λόγω του προσφυγικού και η κοινή μας αγάπη για το ποδήλατο μας έφερε κοντά. Κάναμε αρκετές συζητήσεις, τρέξαμε μαζί στους αγώνες που έγιναν αυτή τη περίοδο στο νησί, βρεθήκαμε στα ποδηλατικά στέκια και γενικά μέσα σε λίγους μήνες έγινε μέλος της ομάδας μας.
Λόγω του ανοιχτού του χαρακτήρα, από την πρώτη στιγμή έδειξε τον ενθουσιασμό του για το πόσα πολλά ποδηλατικά δρώμενα γίνονται στο νησί και φυσικά με τον τρόπο του μας έδειχνε το πόσο πολύ του έχει κάνει εντύπωση ο τρόπος που τον δεχτήκαμε και τον βοηθήσαμε σε ότι χρειάστηκε.
Ο λόγος που έκατσα να τα γράψω όλα αυτά είναι ένα κείμενο που ανάρτησε ο ίδιος στο προσωπικό του προφίλ για την μέχρι τώρα εμπειρία του στο νησί γράφοντας τόσα καλά λόγια για τους «νέους του φίλους» όπως μας αποκαλεί και με αυτό τον τρόπο θέλω να θυμίσω σε όσους το διαβάσουν ότι αυτός είναι ο τρόπος που πρέπει να βλέπουμε και να φερόμαστε όλους αυτούς που για τον ένα ή τον άλλο λόγο έχουν έρθει στον τόπο μας...... ως νέους φίλους! Έτσι θα θέλουν να μας ξαναδούν και να μας ξαναδούν.......
Καλό καλοκαίρι Harald.... nice to meet you and hope to see you soon!
Το Trans Am 2016 είναι πλέον παρελθόν.
Ο Steffen Streich που έτρεχε με τα χρώματα της Ελληνικής σημαίας τερμάτισε 22/6/2016 στις 20:21 ώρα Ελλάδας έχοντας καλύψει τα 7.080 χιλιόμετρα του αγώνα σε 18 μέρες 2 ώρες και 21 λεπτά.
Ξεκίνησε 4/6/2016 από την Αστόρια του Όρεγκον. Υπερσκελίζοντας έναν έναν τους 66 αντιπάλους του, βρέθηκε συνολικά 16 μέρες στην πρώτη θέση της κατάταξης και τελικά κατάφερε σε έναν τόσο μεγάλο αγώνα, που θρίαμβος είναι ακόμα και να τερματίσεις, να τα βάλει με τους θρύλους ποδηλάτες όλου του κόσμου των υπερ-μεγάλων αποστάσεων και να κατακτήσει τη 2η θέση στις 22/6/2016 μετά από 18 μέρες 2 ώρες και 21 λεπτά στο Γιόρκταουν της Βιρτζίνια.
Αν μας έλεγαν πριν ένα μήνα ότι κάποιος από την Ελλάδα και συγκεκριμένα από τη Στύψη της Λέσβου, θα τολμούσε να ξεκινήσει έναν αγώνα 7.000+ χιλιομέτρων από τη δυτική ακτή των ΗΠΑ έως την ανατολική, ίσως και να γελούσαμε. Αν μας έλεγαν ότι σ' αυτόν τον αγώνα θα συμμετείχαν τα μεγαλύτερα ονόματα του χώρου, έμπειροι αθλητές με συμμετοχές σ' αυτόν ή σε άλλους εφάμιλλους αγώνες από όλες τις ηπείρους του πλανήτη, ενώ θα είχαν και την υποστήριξη μεγάλων εταιρειών του ποδηλατικού χώρου, θα αναρωτιόμασταν τι πάει να κάνει εκεί αυτός ο αθλητής.
Στην πραγματικότητα βέβαια τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά. Ο Steffen έμπειρος ποδηλάτης μεγάλων αποστάσεων είχε πάρει τα τελευταία χρόνια μέρος σε όλους τους αγώνες μεγάλων αποστάσεων που γίνονται στον κόσμο. Paris-Brest-Paris, London-Edinbourg-London, Transcontinental από Λονδίνο Κωνσταντινούπολη, Giro Ciclistico delle Repubbliche Marinare, (1η θέση) Trans Africa... (1η θέση) ήταν μόνο μερικοί απ τους αγώνες που έκανε για να αποκτήσει την εμπειρία για να ολοκληρώσει το όνειρό του. Το Trans AM, να διασχίσει την Αμερική με ποδήλατο απ' άκρη σ' άκρη. Και το κατάφερε. Και μάλιστα με το παραπάνω, φέρνοντας μέσα στις αποσκευές του, το τρόπαιο της 2ης θέσης.
Είμαι βέβαια σίγουρος ότι αν τον ρωτήσουμε όταν θα συναντηθούμε στο αεροδρόμιο στην υποδοχή που του ετοιμάζει ο Ποδηλατικός Σύλλογος Λέσβου "Στέφεν τώρα τι;" θα έχει στο μυαλό του άλλη μια τέτοια διοργάνωση ... ακόμα πιο μεγάλη!!!
Μόλις από την πρώτη μέρα κιόλας είδαμε το "SS" στην πρώτη θέση η χαρά μας όπως ήταν φυσικό ήταν πολύ μεγάλη. 17 ολόκληρες μέρες οδηγούσε την κούρσα από την πρώτη θέση και κατάφερνε με λιγοστό ύπνο και αρκετό κουράγιο να κρατά το δίδυμο Wilcox - Deutsch που συνεργάζονταν, σε απόσταση ασφαλείας. Σύσσωμη η Ελληνική ποδηλατική κοινότητα τον υποστήριζε, παρακολουθούσε με αμείωτο ενδιαφέρον, σχολίαζε, έκανε γνωστό σε γνωστούς και φίλους τα επιτεύγματα, τις προσπάθειες, τον άθλο αυτόν του μύθου από τη Λέσβο που ανέτρεπε τα "πρέπει" το ένα μετά το άλλο. Vegeterian, 46χρονος, Γερμανός στην καταγωγή αλλά με την Γαλανόλευκη Λέσβο στη μπλούζα του, από ένα μέρος της Ελλάδας χωρίς ποδηλατικές υποδομές ή υποστήριξη...
Σ' έναν αγώνα που απαγορεύεται κάθε είδους βοήθειας ή υποστήριξης, μόνος μάχονταν 18 μερόνυχτα με τον ευμετάβλητο καιρό, τον άνεμο, τις ανελέητες ανηφόρες, την έρημο, τα Βραχώδη όρη, τον ήλιο στις άδεντρες Αμερικανικές ατέλειωτες ευθείες, τη βροχή, το κρύο, την έλλειψη ύπνου, τα προβλήματα gps, τα κλαταρισμένα ελαστικά, τις πλημμύρες, τα έργα οδοποιίας και ότι άλλο μπορεί να συναντήσει κάποιος σ' ένα ταξίδι 18+ ημερών.
Για μας είναι ο πρώτος που είχε την κατάλληλη προετοιμασία και το θάρρος για να ξεκινήσει κάτι τέτοιο, ο πρώτος που ολοκλήρωσε μια τέτοια τιτάνια προσπάθεια, ο πρώτος που προηγήθηκε σχεδόν όλες τις μέρες του αγώνα, ο πρώτος που κατάφερε να φτάσει δεύτερος στον τερματισμό, ο πρώτος που μας προσέφερε τόση χαρά, αγωνία, δράμα, συγκίνηση και στο τέλος λύτρωση απλά παρακολουθώντας μια τελίτσα σε μια οθόνη!
Είναι ο πρώτος που έκανε την Ελλάδα να συζητείται τόσες μέρες στον ποδηλατικό κόσμο, σε όλες τις χώρες του κόσμου.
25 περίπου αθλητές απ όλο τον κόσμο κάθε χρόνο καταφέρνουν να τερματίσουν αυτόν τον απαιτητικό αγώνα. Και μόνο να είσαι ένας απ' αυτούς είναι άθλος, και μόνο να ηγηθείς μια μέρα της κατάταξης είναι άθλος, και μόνο να τερματίσεις στη δεκάδα είναι άθλος, και μόνο να κοντράρεις στα ίσια και να αφήσεις μέρες πίσω αγωνιζόμενους που έχουν ακόμα και το μισό της ηλικίας σου είναι άθλος.
Πόσο μεγάλος άθλος λοιπόν είναι να ηγείσαι 17 μέρες από τις 18 του αγώνα και να τερματίσεις στη 2η θέση μόλις 2 ώρες μόνο μετά τον 1ο; Χωρίς να έχεις παραβεί ούτε έναν από τους κανονισμούς του αγώνα καθαρός ψυχικά και σωματικά. Αναφερόμαστε σ' αυτό λόγω της "ανίερης συμμαχίας" των 2 Αμερικανών που τον ακολουθούσαν 17 μέρες και συζητήθηκε πολύ στους κύκλους αυτών που παρακολούθησαν τον αγώνα τόσες μέρες.
Κανονικά όποια κοινωνία είχε έναν τέτοιο "άσσο" σαν τον Steffen στο μανίκι της, θα έπρεπε να τον παρακαλά να τρέξει στην Αμερική (ή σε οποιαδήποτε άλλη χώρα) με τα χρώματα της χώρας μας να κάνει 18 μέρες διαφήμιση τη Λέσβο...
