Δεν αλλάζουμε κράνος μόνο όταν καταστραφεί.
Αλλάζουμε και στις παρακάτω περιπτώσεις:
1) Μετά από μία πτώση, χτύπημα ή μικροατύχημα, άσχετα αν μας φαίνεται τέλειο.
2) Μετά από 3-4 χρόνια. Τα πλαστικά (και τα carbon - λιγότερο), χάνουν την αντοχή τους με τα χρόνια.....
3) Διαβάστε το πλήρες άρθρο ΕΔΩ !
Το κράνος είναι απαραίτητο για όλες τις βόλτες μας. Σωστό νούμερο, πάντα κουμπωμένο και σφιγμένο σωστά.
Στο βουνό θα χρειαστούμε ένα κράνος με μεγάλους αεραγωγούς. Σε αστικό περιβάλλον που μπορεί να κινηθούμε με μεγαλύτερες ταχύτητες, οι αεραγωγοί γίνονται μικρότεροι για βελτίωση της αεροδυναμικής. Στις κούρσες που ο σημαντικότερος παράγοντας είναι η αεροδυναμική, οι αεραγωγοί μικραίνουν ακόμα περισσότερο, ενώ αφαιρείται και το γείσο λόγω της διαφορετικής θέσης του σώματος. Τέλος στο Downhill που αυξάνεται η επικυνδυνότητα, τα κράνη γίνονται full face.
Ακούω πολλούς φίλους να λένε ότι πάνε κόντρα στο μονόδρομο για ασφάλεια! Ότι όπως ο πεζός, βλέπεις τα αυτοκίνητα και προλαβαίνεις να αντιδράσεις.
Να τονίσουμε το εξής: Πρώτον απαγορεύεται από το νόμο. Δεύτερον, το ποδήλατο δεν είναι πεζός και οφείλει να τηρεί τους ίδιους νόμους με όλα τα τροχοφόρα. Και τρίτον στο μονόδρομο ο χρόνος αντίδρασης μειώνεται στο μισό μια και τα οχήματα έρχονται το ένα προς το άλλο. Οι οδηγοί αυτοκινήτων δεν περιμένουν ποτέ κάποιος να ανεβαίνει ανάποδα το μονόδρομο και συχνά ξαφνιάζονται μειώνοντας ακόμα περισσότερο την πιθανότητα αποφυγής ατυχήματος. Τέλος αν συμβεί οτιδήποτε, δεν θα σας καλύπτει και ο ΚΟΚ!
